|
سلام! ببخشید که جواب کامنت ها رو ندادم این چند روز! اتفاقا بیشتر از زمانهای دیگه تو نت بودم! اما اصلا وقت نداشتم! این چند روزه خیییییییییییییلی کار ریخته بود سرمون، هم من و هم یاس! ترجمه، کنفرانس، مقاله و.... تازه بعد از 3 هفته بیماری و کلی دارو و 9 تا آمپول! خیلی خسته بودیم این چند روز... خودم که شبا فقط دو سه ساعت میتونستم بخوابم... یاس هم کم و بیش همینطور بود... تمام طول روز رو بدون استراحت درست و حسابی کار میکردم... از شدت خستگی موقع نوشتن دستام میلرزید! چشمهامم در اثر شب بیداریها و حجم کاری از دیشب همه چیو سه بعدی میبینه!!! اعصابم هم بابت قضایایی خرد بود و هنوزم هست... با یاس قرارهامون رو کنسل میکردیم... موهامو نمیرسیدم شونه کنم!!! وقت نمیکردم حتی درست و حسابی غذا بخورم! قضاوت با خودتون! حق داشتم چیزی ننویسم؟
پ.ن: تازه فهمیدم کارگرهای جهان سوم چی میکشن! پ.ن 2: راستی حدس میزنم مترجم های چینی اگه وارد بازار بشن کار و کاسبی ما هم کساد شه!! پ.ن3: خستگیهای جسمی، بی خوابی ها و کار زیاد، کمبودها، بی پولی و گرسنگی و حتی بیماریها، اگر آدم دلش شاد باشه و در کنار عزیزانش باشه، اگه آدم مطمئن باشه که... اگه آدم امیدوار باشه، اگر و اگر .... تحملشون خیلی آسون میشه....مشکلات همیشه وجود دارن، ریز و درشت! کمبودهای مادی همیشه هستند، کم یا زیاد، خستگی و بیماری هم همین طور و... ولی ای کاش همه ی آدمها در کنار مشکلات و دغدغه های کاری و مالی و خستگیهاشون، دلشون شاد بود و امیدهاشون زنده... ای کاش مامان خاله و خیلی های دیگه طعم مادر و پدر شدن رو میچشیدن و فرزندشون امید میداد به زندگیشون، ای کاش خیلی از اونهایی که ازدواج نکردن، با پیدا کردن شریک زندگیشون دلشون شاد میشد و امید می بستن به آینده شون،ای کاش و ای کاش.... اون وقت تحمل همه ی سختی های زندگی براشون آسون میشد... تحمل خیلی از خستگی ها، به خاطر و به امید همسر و فرزند و خانواده خیلی شیرینه.... پ.ن4: من تو این چند روز و در این روزها، خیلی از این خستگیها رو داشتم اما...، ای کاش دلم شاد بود تا تحملشون آسون میشد...ای کاش... پ.ن5: التماس دعا برای همه ی آدم های دنیا... اللهم عجل لولیک الفرج... که فرج واقعی زندگی همه ی آدم ها در فرج ایشونه... موضوع مطلب : آرشیو وبلاگ های پارسی بلاگ درباره وبلاگ  منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها 
 |
||||
 |
||||
تازه کلی هم یاد کارگرهای چینی افتادم!
